Van de eilanden naar de wereld: De stem van een oceaan-geëngageerde jongere - Aflevering 1/6 (Matthew Nagel)

Een centraal thema was de ontwikkeling van financiële instrumenten, zoals biodiversiteitsobligaties en andere blauw/groene investeringen die voor kleine eilandstaten in ontwikkeling (SIDS) van groot belang zullen zijn om onafhankelijker te worden en meer controle te krijgen over hun eigen hulpbronnen. Het wordt nu erkend dat deze maatregelen, hoewel ze moeilijk direct te kwantificeren zijn, cruciaal zijn voor de gezondheid van onze wereldeconomie; de natuurlijke wereld vormt de basis van alle industrieën en het zijn de kleine insulaire ontwikkelingslanden en kustregio's die de overgrote meerderheid van deze cruciale hulpbronnen bevatten.

De grootste belemmering voor de toepassing ervan is dat, hoewel ze winstgevend zijn, de beveiliging en het adequate rendement op investeringen nog niet volledig zijn geregeld en dat de voordelen grotendeels onzichtbaar zijn en op de lange termijn bestaan. Hoewel we met voorspellende modellen een schatting kunnen maken van het bedrag dat we zullen besparen door de toekomstige gevolgen van klimaatverandering en de ineenstorting van ecosystemen te voorkomen, zijn deze cijfers veel moeilijker te verdedigen wanneer we tegenover investeerders of kiezers staan en ze vergelijken met de extreme en onmiddellijke opbrengsten van uitbuitende praktijken zoals diepzeemijnbouw.

Het is belangrijk voor mij dat mijn ervaringen bij UNOC niet alleen dienen als een boodschap van hoop voor de toekomst, maar ook als een oproep om door te gaan met vooruit te gaan: we hebben het tij nog niet gekeerd wat betreft onze meest dringende problemen en we moeten doorgaan met het werk dat ten grondslag ligt aan de vooruitgang die is geboekt. Het was zeer bemoedigend om de sterke aanwezigheid van jongeren en inheemse volken bij UNOC3 te zien, maar er is nog meer ruimte om hun betrokkenheid bij de besluitvormingsprocessen door belangrijke economische en politieke spelers te verdiepen. Hoewel de recente ontwikkeling in de richting van blauwe financiering cruciaal zal zijn voor de herstructurering van onze economieën om de gezondheid van het milieu op lange termijn te bevorderen, bestaat het gevaar dat we te ver gaan in de commercialisering van concepten zoals biodiversiteit. Velen zullen de oceaan gewoon blijven zien als een bron om te exploiteren. Uiteindelijk moeten we een verschuiving teweegbrengen in de heersende houding als het gaat om het waarderen van de natuurlijke wereld en rekening houden met de perspectieven van degenen die in de frontlinie van de crisis staan. Als we de inherente waarde van de oceaan niet erkennen, lopen we het risico dat we precies datgene vernietigen wat we willen beschermen.

Als de volgende generatie innovators, leiders en wetenschappers moeten we ervoor zorgen dat we niet alleen passieve toeschouwers zijn die wachten tot het onze beurt is om de teugels in handen te nemen wanneer de tijd daar is, maar dat we in plaats daarvan nu beginnen met het vormgeven van onze eigen toekomst en onze plaats aan tafel opeisen als belanghebbenden bij de gezondheid van de oceaan en onze planeet als geheel. We kunnen niet alleen verandering eisen, we moeten het zelf doen.

Ik ben het hele Green Overseas Programme team, Expertise France, de Europese Unie en de Bermudiaanse regering ontzettend dankbaar voor hun steun en deze kans; mijn tijd op de derde VN Oceaanconferentie zal ongetwijfeld een ervaring zijn die ik nooit zal vergeten en die een blijvende impact zal hebben op het traject van mijn carrière en toekomst.