•            In juni 2025 was de stad Nice gastheer van de 3e editie van de Oceaanconferentie van de Verenigde Naties (UNOC3). Vanuit zijn betrokkenheid bij de ecologische veerkracht van de Europese en Britse landen en gebieden overzee, was het Green Overseas Programme betrokken bij een langdurige en brede inspanning om van zijn deelname aan dit internationale evenement een onvergetelijke episode te maken.
              Deze 10 jongeren, die in totaal 8 LGO vertegenwoordigen (Nieuw-Caledonië, Bermuda, Frans Polynesië, Ascension Eiland, Montserrat, Sint Maarten, Saint-Pierre en Miquelon en Aruba) droegen de stem en kleuren van het Groene Overzeese Programma uit door middel van een reeks workshops, uitwisselingen en gesprekken, waarvan de reflecties worden verteld door middel van de getuigenissen van elk van hen.

  •           Mijn naam is Cerys Joshua en ik had de eer om de United Nations Ocean 2025 Conference (UNOC3) in Nice, Frankrijk, bij te wonen als lid van de jeugddelegatie van het Green Overseas Programme. Ik vertegenwoordigde met trots mijn eiland, Sint-Helena, een klein en afgelegen Brits Overzees Gebied in de Zuid-Atlantische Oceaan.
              Tijdens UNOC3 nam ik deel aan een aantal evenementen en presentaties, met speciale aandacht voor sessies over het Marine Protected Area (MPA) van St. Deze interventies stelden me in staat om waardevolle kennis op te doen over wereldwijde strategieën voor het behoud van de zee, duurzame praktijken met betrekking tot de oceanen en de verbinding tussen wetenschap, openbaar beleid en de burgermaatschappij.

  •           Een van de hoogtepunten van deze ervaring was de uitwisseling met andere jongerenafgevaardigden uit verschillende EU- en Britse landen en gebieden overzee (LGO). We deelden onze standpunten over de gemeenschappelijke uitdagingen waar onze eilanden voor staan, zoals de impact van klimaatverandering op de mariene biodiversiteit, het belang van de oceaancultuur en de behoefte aan meer lokale betrokkenheid. Ik leerde over gemeenschapsinitiatieven in andere gebieden en presenteerde de St Helena Marine Protected Area en de inspanningen die op het eiland worden gedaan om ons mariene ecosysteem te behouden.

    Deze uitwisselingen benadrukten de waarde van regionale samenwerking en bevestigden hoe veel we van elkaar kunnen leren.


              Ik kom van een hechte eilandgemeenschap van ongeveer 4.000 mensen en het was voor mij een echte uitdaging om deel te nemen aan een internationaal forum van deze omvang, ver buiten mijn comfortzone. Maar de ervaring was ongelooflijk de moeite waard. Het stelde me in staat om mijn gevoelens van het 'impostor syndrome' te overwinnen en het versterkte mijn zelfvertrouwen, vooral op het gebied van spreken en belangenbehartiging. Ik zag de kracht van de relaties die ontstonden, of het nu ging om professioneel netwerken, het delen van kennis of gewoon aandachtig luisteren. Een van de meest opvallende boodschappen die ik meenam van UNOC3 was het cruciale belang van de deelname van jongeren aan wereldwijde milieudiscussies. Jongeren zijn niet alleen de leiders van morgen: wij zijn de besluitvormers van vandaag. Deze conferentie heeft me laten zien hoezeer onze stemmen gehoord moeten worden als we duurzaam oceaanbeheer willen bereiken. Op Sint-Helena hebben we een jeugdparlement en ik hoop dat deze ervaring andere jongeren in de groep zal inspireren om vergelijkbare mogelijkheden voor internationaal leren en engagement aan te grijpen. Ik ben van plan om wat ik geleerd heb te delen met het Jeugdparlement en met de gemeenschap in het algemeen, vooral rond thema's zoals de gezondheid van de oceanen, behoud, visserijbeheer en het belang van regionale samenwerking. Mijn doel is om meer jongeren aan te moedigen om mee te doen aan milieuacties en om ervoor te zorgen dat Sint-Helena volledig geïntegreerd blijft in de wereldwijde dialoog over duurzaamheid van de oceanen.