• In juni 2025 was de stad Nice gastheer van de 3e editie van de Oceaanconferentie van de Verenigde Naties (UNOC3). Vanuit zijn betrokkenheid bij de ecologische veerkracht van de Europese en Britse landen en gebieden overzee, was het Green Overseas Programme betrokken bij een langdurige en brede inspanning om van zijn deelname aan dit internationale evenement een onvergetelijke episode te maken.
    Deze 10 jongeren, die in totaal 8 LGO vertegenwoordigen (Nieuw-Caledonië, Bermuda, Frans Polynesië, Ascension Eiland, Montserrat, Sint Maarten, Saint-Pierre en Miquelon en Aruba) droegen de stem en kleuren van het Groene Overzeese Programma uit door middel van een reeks workshops, uitwisselingen en gesprekken, waarvan de reflecties worden verteld door middel van de getuigenissen van elk van hen.

  • "De mens heeft de zee nodig. Als hij die vernietigt, vernietigt hij zichzelf." Deze woorden van Jacques-Yves Cousteau zetten de toon voor wat een intense, gepassioneerde en zeer boeiende ervaring zou worden op de United Nations Ocean Conference 2025 (UNOC) in Nice, Frankrijk.
    Als vertegenwoordiger van Montserrat als lid van de New Legacy Youth Group en dankzij een uitnodiging van het Green Overseas Programme, sloot ik me aan bij wereldleiders, onderzoekers, jonge activisten en beleidsmakers in een gezamenlijke verbintenis om de oceanen te beschermen. Deze editie van de conferentie ging veel verder dan politieke discussies: gedurfd, compromisloos en resoluut gericht op actie.

  • Van urgente debatten over klimaatbestendigheid en mariene biodiversiteit tot krachtige pleidooien voor gendergelijkheid in de visserij, geen onderwerp bleef onbesproken. De stemmen van vrouwen, in sectoren die van oudsher gedomineerd worden door mannen, weerklonken krachtig in de panels en eisten gelijke rechten, toegang en erkenning. Een krachtige herinnering dat rechtvaardigheid in de oceaan ook moet rijmen met sociale rechtvaardigheid.
    De aanwezigheid van kleine eilandstaten in ontwikkeling (SIDS), waaronder leden van de Organisatie van Oost-Caribische Staten (OECS), was bijzonder belangrijk. Uitwisselingen met vertegenwoordigers van de OECS benadrukten de behoefte aan regionale samenwerking, de ontwikkeling van duurzame blauwe economieën en de leidende rol van jonge mensen bij het bouwen aan een veerkrachtige toekomst voor onze kusten en gemeenschappen. De conferentie ging niet alleen over problemen, maar ook over oplossingen. Innovaties op het gebied van oceaantechnologie, traditionele kennis en instandhoudingsinitiatieven van gemeenschappen stonden centraal. Elke sessie hamerde op een duidelijke boodschap: de oceaan is geen oneindige hulpbron en voor de bescherming ervan is dringende en collectieve wereldwijde actie nodig.
    Voor Montserrat was deze conferentie een succes. Voor Montserrat was de conferentie meer dan alleen een aanwezigheid: het was een betekenisvolle deelname. Een kans om bij te dragen aan de wereldwijde dialoog, om onze realiteiten te delen en partnerschappen op te bouwen die veel verder gaan dan de conferentiemuren.

    De oceaan is ons verleden, ons heden en onze toekomst - en we moeten opstaan om hem te verdedigen.